Την πολιτική της κυβέρνησης για μια ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων-αποβλήτων κατά την περίοδο 2019-2023, παρουσίασαν σήμερα ο υπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης, και ο γγ Διαχείρισης Απορριμμάτων, Μανόλης Γραφάκος.

Παρουσιάζοντας τη δεινή θέση της Ελλάδας στον συγκεκριμένο τομέα, θέση που την καθιστά υπόλογη για τις δεσμεύσεις της έναντι της ΕΕ, ο υπουργός συνόψισε τη σημερινή εικόνα σε τέσσερα ζοφερά στοιχεία:

– Η Ελλάδα, με ποσοστό 18,9%, κατέχει την 24η θέση στη λίστα των ευρωπαϊκών χωρών, που εφαρμόζουν την ανακύκλωση, ενώ αντίθετα είναι μία από τις πρώτες χώρες στην ταφή απορριμμάτων, με ποσοστό 80%.

– Στην Ελλάδα λειτουργούν ακόμη 53 παράνομες χωματερές (22 από αυτές στα νησιά και 21 στην Πελοπόννησο), για τη λειτουργία των οποίων η χώρα τιμωρείται με πρόστιμο 5 εκατ. ευρώ ανά έτος.

– Παρατηρείται πολύ χαμηλή απορροφητικότητα κονδυλίων από το ΕΣΠΑ για το θέμα. Από το σύνολο των 940 εκατ. ευρώ, μόνον 230 έχουν συμβασιοποιηθεί.

– Πονοκέφαλο δεν προκαλεί μόνον η διαχείριση των αστικών αποβλήτων, αλλά και των βιομηχανικών, και των γεωργοκτηνοτροφικών, και των νοσοκομειακών, και των κατασκευαστικών, τα οποία στο σύνολό τους ξεπερνούν σε όγκο τα αστικά. Ωστόσο, οι δομές είναι ελλιπείς, ουδείς ουσιαστικός σχεδιασμός υπάρχει για την ανασύσταση των γεωργοκτηνοτροφικών αποβλήτων, ενώ για τη διαχείριση των βιομηχανικών οι υφιστάμενες δομές κρίνονται εξαιρετικά ανεπαρκείς.

«Σε πολλά από τα νησιά μας η κατάσταση με τα απορρίμματα είναι απογοητευτική. Η Κέρκυρα πνίγεται στα σκουπίδια, στη Σαντορίνη τα καίνε στην καλντέρα και στη Λευκάδα δεν υπάρχει καν ΧΥΤΑ. Επιπλέον, στο σημείο μηδέν βρίσκεται η Αττική, η περιφέρεια με την παραγωγή του μεγαλύτερου όγκου απορριμμάτων-αποβλήτων της χώρας, όπου η διορία λειτουργίας του ΧΥΤΑ της, στη Φυλή, λήγει σε έναν χρόνο» σημείωσε ο κ. Χατζηδάκης, ανακοινώνοντας την ανάθεση της σφαιρικής διαχείρισης του θέματος των αποβλήτων στη γενική γραμματεία του υπουργείου, προκειμένου όπως είπε, να συγκεντρωθούν οι κερματισμένες αρμοδιότητες και να «τρέξει» το συντομότερο δυνατό ο σχεδιασμός για την αντιμετώπιση του σοβαρού προβλήματος.